Bir kadının yaşayabileceği en güzel deneyim, en huzurlu ve bencil dönem : Hamilelik.
Hamile olmayı çok sevdim. 34.cü haftam bitiyor ve bu süre içinde 7 ile 12 haftalar arası yaşadığım bulantılar, kanamalar, depresif ruh hali, özellikle 2o.ci haftadan sonra bebeklerimin hareketlerini net hissetmeye başlamam ile yerini annelik hormonlarının gelişime iyice bıraktı. Anne olan herkes bu tip duygular yaşar ama farklı olarak; kaza kurşunları, kariyer hırsı olanlar, vücudu hazır olmayanlar, ağır sorumluluk olarak görenler... ya da benim gibi fiziksel, ruhsal veya düşünsel olarak anneliğe hazır olanlar!
Çevremde o kadar yeni anne olan ve olacak adaylar varoldu ki, pekçok konuda istediğim bilgilere rahatça ulaşabilme rahatlığına sahiptim. (Başka bir yazımda tüm bu bilgileri, aday anneler için yazacağım zaten). Öncelikle sevgili Seçil, abim, canım Arat ve canım arkadaşım Jülide bana en güzel örnek oldular. Onlar tecrübelendikçe ve benle paylaştıkça, ben daha bilinçlendim. Şimdi doğum yapmama 20 gün kala kendimi daha donanımlı ve hazır hissediyorum.
Bu iş kesinlikle okumakla olacak şey değil; insan bebeğini eline alınca daha pratik, bebeğe yönelik düşünüp, içgüdüsel davranıyor uyarılarına inanıyorum. Ben iki bebeği kucağıma aldığımda nasıl duygular ve ruh hali içinde olacağım tam kestiremiyorum ama şu ana kadar rahatça söyleyebilirim; İremim ve Emirim bana, benim onlara baktığımdan daha iyi baktılar şimdiye kadar. Bundan sonra sıra ben de!
Onların karnımdaki varlıklarını korkunç özleyeceğimi biliyorum ve bu duyguları unutmamak adına zaten bu blog'u oluşturdum. Unutmaya yönelik her önlemi aldım diyebilirim ama yine de yaşanılanlar unutuluyor. Bir laf vardır : Her güzel şey çabuk biter. Sanırım en uzun süren güzel şey "hamilelik dönemi" olsa gerek!
Umarım tüm isteyen adaylar, anne olur. Her kadın bu güzelliği yaşamayı hakediyor...
1 yorum:
3 hafta kaldığına inanamıyorum... çok iyi bir anne olacaksın, bu kesin:-)
Yorum Gönder