Şarkısı
İkizlerimle çıktığım maceralı yol! Biraz geç kalsamda 28.hafta hamileliğimden itibaren sizlerle birlikteyiz... Ben kim miyim? Özlem Kosova Tansuğ,tabii ki İrem ile Emir'in annesi!
30.10.2009
En Güzel Uyuma Taklidi
Dedemizla Caddeyiz
Süsü Seviyorum Azıcık
Prenses oldum. Altımda pijama olsa da kafamdaki taçla tam bir preses oldum :)
Babannemden kürküme tam not aldım ama elbisemi beğenmedi. O yüzden bende biraz karıştırdım ortalığı ve bu kolyeyi buldum. Şimdi daha güzel oldum değil mi?
Şapkam ve çantam taa Tomenaktan (Kopenhag) geldi. Seçil yengem ve Arat bana neler getirmiş. Artık yanımda taşımak istediğim herşeyi bu çantada taşıyacağım. Perili çantam benim.
Babannemden kürküme tam not aldım ama elbisemi beğenmedi. O yüzden bende biraz karıştırdım ortalığı ve bu kolyeyi buldum. Şimdi daha güzel oldum değil mi?
29.10.2009
Oyun Grubu 2009-2010
Karede gözüken 6 çocuk hariç bir de Nehirimiz var. Malesef hepsini birarada tutma çabamız yeterli olmuyor; üstelik bize engel olmak için her numarayı da denediler ama 7 çocuk, 5 anne, 2 yardımcı ve sonradan eklenen bir anane ile çok güzel bir oyun grubu günü daha geçirdik.
Mohininin Çemberi
Yazın herhangi bir gününde, hadi ne yapalım diye düşünürken, hep çok duyupta gitmediğimiz Mohinide bulduk kendimizi. Bizden baska belki 10 kişi daha vardı içeride. Bütün dükkanlar açık ama müşteri yok ortada. Fazla kalabalık etmemek için bizde şöyle bir gezinip çıktık. Bir daha ki sefere atölyelerine katılmak üzere oradan ayrıldık. Şimdi de domuz gribi çıktı. kapalı alanlara girmek riskli. Eminim bir gün yine oraya gideriz.
26.10.2009
Pazar Brunch Daveti
Bu kadar güzel bir fotograf olabilir mi. Tüm gözleirn içi pırıl pırıl ve sevgi dolu. Bu resimdeki herkesi çok seviyorum :)
Ciddi eğlendik. Bu resim çekilirken ve uzunca bir süre Emirim uyuduğu için fotografların çoğunda yok :(
ilginç 3lümüz; bu kadar iyi anlaşabilirler yani !!
Ekimin 11i ve hava harika! Sorafımız harika, misafirleirmiz harika! Gülşah-Kaan-Hakan Volkan ailesi, Ningun Libroso, Yaso, Seloş, Ebruş ve biz. Tubacım şanssız bir şekilde gelemedi ama bir sonraki haftada yine beraber olarak telafi ettik. Bahçeli evin güzelliğini o gün anladık diyebilirim. Ben yıllardır Bayramoğlunda yaşadığım atmosferi ilk defa kendi evimizde de yaşamış olduk.
Ekimin 11i ve hava harika! Sorafımız harika, misafirleirmiz harika! Gülşah-Kaan-Hakan Volkan ailesi, Ningun Libroso, Yaso, Seloş, Ebruş ve biz. Tubacım şanssız bir şekilde gelemedi ama bir sonraki haftada yine beraber olarak telafi ettik. Bahçeli evin güzelliğini o gün anladık diyebilirim. Ben yıllardır Bayramoğlunda yaşadığım atmosferi ilk defa kendi evimizde de yaşamış olduk.
Yasonun laz usulü gelişi, sofra donanımı, bahçeye taşınmamız, çocukların oynamaları, büyüklerin sürekli duyulan kahkahaları... Kahkaha gerçekten ilaç ve ben bu ilacı resimde gördüğünüz dostlarımla alabiliyorum. Allah eksikliklerini göstermesin, ne zaman bu grup biraraya gelsek çenleri ağrıtacak şekilde gülüyoruz. İlk sefer yıl 2001 mi kızlar, yer çeşme. Grup eksikleri artılarıyla aynı diyelim ve en ağır toplarımız canım Annem ve Babam ve de Nimet Abla o seyahatte. Umutulmaz bir tatilin sonu bu grubun başlangıcı oldu. Yeni dostlar ve eşler ekleyerek çok daha güzelleşti. Beraber geçirdiğimiz bu pazargünün de tadı damaklarımızda kaldı. Ve 16sı akşamına bu neşeyi devretmek üzere ayrıldık. Ama şunu söylemek istiyorum. Bu grubu çok seviyorum!
Güvenç Ailesi Bizdeydi
Askerlik hatırasına benzeyen bir poz ama idare ediverin işte!
Araba delisi Noyandan ufak dersler.
Uzun zaman alan şantiye, taşınma ve yerleşme sürecinden sonra hızla sevdiklerimizi yeni evimizde ağırlamaya başladık. Aileler hariç ilk akşam kuşlarımız, sevgili arkadaşlarımız Burcu-Noyan ve dünya güzeli oğulları Kaan oldu. Aynı yılda evlenmiştik, aynı yılda çocuklarımız oldu. Benim için dostların yeri her zaman apayrıdır. Benim hayatımın rengi ve anlamıdır. İşte dostlarımdan bir demet.
Uzun zaman alan şantiye, taşınma ve yerleşme sürecinden sonra hızla sevdiklerimizi yeni evimizde ağırlamaya başladık. Aileler hariç ilk akşam kuşlarımız, sevgili arkadaşlarımız Burcu-Noyan ve dünya güzeli oğulları Kaan oldu. Aynı yılda evlenmiştik, aynı yılda çocuklarımız oldu. Benim için dostların yeri her zaman apayrıdır. Benim hayatımın rengi ve anlamıdır. İşte dostlarımdan bir demet.
İnanılmaz güzel bir akşam geçirdik. Çocuklarında yaşlarının büyümesiyle aralarındaki ay farkı kapanmaya başladı. Daha önce (bebekken) birbirlerinden fazla birşey anlamayan bu çocuklar şimdi anlaşabildiklerini, oyun oynayabildiklerini hatta kavga ettiklerini görmek harika! Her ne kadar neredeyse sürekli yanlarında olup, müdahele etsekte artık eskisi kadar başlarında durmamız gerekmiyor. Kaan bizim melekler harika hediyeler getirmiş: kocaman bir uçak (pegasus), hayvanlar alemi ve Thomasın VCD!
Bizim ailenin Tv müptelaları İrem ve Emrah. Baba-kız mümkünse gözlerini ekrandan ayırmazlar. Emirim ise daha çok fiziksel uğraşlar peşinde. Ve sürekli gücünün ve cesaretinin sınırlarını sorgulamakta. Şişen kafalar, çizilen bacaklar, kızaran popo, çürüyen bilimum uzuvlar... Ne acıdan ders almak var, ne de daha tedbirli olmak. Emirim için önemli olan eğlenmek ve hem kendi adına hem de onunla olan büyüklerinin sınırları zorlamak. İremim korkunç bir hafızaya sahip olduğu her şekilde gösteriyor. Seyrettiği kliplerin müziklerini, şarkıcılarını veya oyuncalarını unutmuyor. Yalnız kaldıkça ayna karşısında bakarak öğrendiği dansları yapıyor. Fotojenik olduğunun da farkında çok güzel poz veriyor. Bana özetle şunu söyletiyorlar: İrem tam kız, Emir de tam erkek.
Neyse nereden başladım nerelere geldim. Çok güzel bir gecenin sonunda, Güvençlerle arayı açmamaya ve daha sık görüşmeye karar verdik.
23.10.2009
Miniatürk
Çarşamba günlerini kültürel geziler yapmaya adadık. Grubumuz az ve öz: Uras ile Yasemin; Emirem ile Özlem. Geçen çarşamba tüm yağmur beklentilerine rağmen inanılmaz açan ve çok sıcak olan 14 ekim de rotamız Miniatürk’e oldu. Uras oraya ulaşana kadar uyuyakalmış ve Haydarpaşa Garının orada da gözlerini açıp çılgın eğlenceye dahil oldu. Çılgın diyorum çünkü gezi olsun, yemek kısmı olsun, park kısma olsun çok deli dolu geçti. Sonunda benimkilerin uykusu gelip mızmızlanması ile oradan ayrıldık ama şunu söylemek isterim: Herkesin gitmesi lazım. Biz çok eğlendik!!!
22.10.2009
Miniatürk 1
İşin heyecanlı kısımlarını da parka yaşamış olduk. Çocuklardan çok anneler yarıştı arabalarla diyebiliriz.
Ana-oğul !
Miniatürk 2
En sevilen sanırım tren oldu. İnmeksizin gerçekleştirdiğimiz 2 turdan sonra başka grupların isyanı ile indirildik :(
Şu ana kadar gördüğümüz en büyük uçaklar bunlardı.
Olimpiyat Stadı halbuki ne kadar da küçükmüş :)
Boğaziçi Köprüsünden ilk kez pusetle geçiyoruz ama bugün birşeyler eksik diyorduk ki bir de baktık ki deniz falan kalmamış ortada. Meğersem boğaz tadilata girmiş, Kız Kulesi karayı çıkmış...
Güzelim Mardin! Henüz senin minyatürünü görsekte çok etkilendik. İlk doğu seferinde inşallah hedefimiz Mardin. Bu arada Emir Mardine gitmiş, gelmiş haberimiz yok :)
Güzelim Mardin! Henüz senin minyatürünü görsekte çok etkilendik. İlk doğu seferinde inşallah hedefimiz Mardin. Bu arada Emir Mardine gitmiş, gelmiş haberimiz yok :)
Miniatürk gezi boyunca şöyle bir rutin oluştu:
- Bayannnn çocuğu çıkarın oradan.
- Tamam deniyorum ama 2 yaşında çocuğu kolay gel sen çıkar.
Bu arada gezinmesi içinde destek veriyoruz oğluşuma. En çokta o keyfini sürdü bu gezinin :)))
20.10.2009
Salata Yapıyoruz
Akşama salata hazırlamak bize düştü. Boyumuz tek sorundu, onu da pratik bir şekilde çözdükten sonra koyulduk salata yapmaya;
Önce 1 adet göbek ve roka salatasını sirkeli suda yıkadıktan sonra, daha önceden hazırladığımız dereotu, maydanoz, taze nane, taze kekik ve feleğeni doğrayıp, cherry domatesleri de 2ye kesip hazır ederiz. Yıkadığımız salataları ince ince kıyarız. Evet buraya kadar çok kolay! Sonra diğer malzemeleri salatanın üzerine koyarız ve hazırladığımız özel sosu da döktükten sonra güzelcene karıştırırız ellerimizle. Zaten salatanın en zevkli tarafı da bzim için budur. Yaptıklarımızı tgabaktan dışarı fırlatmak :)
Aaaa limonu unutmuşuz,bize göre he rne kadar "aciii" olsa da annem limonsuz salata, sessiz sakin bebeğe benzer dedi. Ne demek istedi biz anlamadık, bu aralar bebeklere çok takmış durumda...
Neyse böylece bir tarifinde sonuna geldik.
Sevgiyle kalın,
Emirem
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)