Parka gittiğimizde saat 11.30 du. Annem Romantik bir cafede biraz ders çalıştı biz o arada habire tur attık, gitar çalan bir abiyi, köpeklerin hikayelerini, çok toton dedelerin ninelerin fısıltılarını, serçelerin cıvıltılarını dinledik. Biz bu parkı çok sevmişken yemek molası için romatik cafeye girdik.
Bize de supriz oldu ama çok çok öncesi nesillerin aşık olduğu bir oyuncaya rastladık: Ediz Hun. İlk görüşte biz de aşık olduk. Bizimle fotoğraf çektirmek istedi, olmaz diyemedik :-)
Sonra annem çoook eski komşularına rastladı. Tabii annemi tanımadılar, en son 6 yaşlarındayken görmüşler! Zaten annem bizi gezdirmeye çıkmaya başladıktan sonra hep geçmişinden birilerine rastlar oldu. Bakalım biz ne zaman yeni arkadaşlarımızı görmeye başlayacağız?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder