19.12.2007

Beklenen SU ve Beklenmeyen AN!





En son güzel birkahvaltı yapmıştık. Çok değil tam 1 akşam sonrasında, 10 Aralık pazartesi akşamüstü karnımda ciddi bir gerginleşme ve bunu sonucunda bir rahatsızlık yaşamaya başladım. Emrah eve geldiğinden ertesi gün işe gidene kadar bu gerilmeleri, hafif ağrıları yaşadım. Aslında aklıma da geldi ama hadi neyse değildir, benimkiler 15nde gelecek diye kendimi rahatlatıyordum.
Akşam Roma diye bir diziyi seyrederken, gözümden yaş gelecek kadar rahatsız olduğumu söylemeliyim. Bu arada sürekli tıkınma durumundayım. İrem klasik hareketlerini yapmaya bırakıp olabildiğince karnımın ortasına yerleşti ve sanki Emir'in üstüne ya da önüne yerleşti gibi hissetmeye başladım. Tıkındığım şeker, çikolata, dondurma gibi tatlı şeyler İremi yerinden etme çabasından başka birşey degildi (?). Hamileliğimin başından beri ilk defa yatağa gitmeyip, koltukta uyumaya çalıştığım bir gece oldu. Tüm gece karnımın tuhaf şekline uyum sağlayarak kıvrandım, durdum. 20 dakika da bir tuvalet ihtiyacını giderme ama her kalkışımda bir ızdırap yaşama! Tıkınmaya devam...
Emrah uyandı, giyindi, evden çıktı. Ben halen koltuğa yapışmış, uyumaya çalışmaktayım. Hurşide sağolsun, deli gibi ağrayan belime hoyratça yaptığı masaj ile beni rahatlatmaya çalıştı. O da işe yaramayınca güzel bir kahvaltı hazırladı. Zar zor kalkıp sıkı bir kahvaltıyı mideme indirdikten sonra, salondaki yeni yatağıma geçtim. Sanırım 1 saat kestirmişim. Saat 10 'a gelirken ben yine tuvalet ihtiyacını gidermeye yönelik teşebbüsüm ile altımdan bir şelale akmaya başladı.
Bazılarının aksine, sanırım aldığım 31 kilonun 4-5ni zaten o, evin çeşitli odalarında, yerlerinde silinmek üzere su birinkintileri bıraktım. İlk işim tabii ki Emrahı arayıp, gel demek oldu. Sonra annemleri, ondan sonra ise fotoğrafçı ile oda süslemesini yapan arkadaşları arayıp, doğum yapacağım günün değiştiğini ve hastanede buluşmayı söyleyerek, 1 ufak bavul ve yine laptop ve kameraları taşıyan çantalarımın son kontrollerini yaparak geçirdim. Bir yandan da şelale içinde boğulmaya devam.
Aramalarım devam ediyor: Nilgün ve Julide...
Ben hazırım. Hurşide panik, ağlamaklı. Mehmet amcalar Babamı alıp hastane yolunda, Annem işten fırlayıp aynen hastane yollarında... Emrah bekleniliyor. Dayanamayıp arıyorum. Gelmiş park ediyor. Otoparkta buluşacağız.
Doğum Kadıköy Şifa'da olacak ve günlerden salı. Kadıköylü olanlar bilir, o salı pazarı trafiğini. Neyse şelale devam ve biz hastaneye varıyoruz. Kosova, Yersel Ailesi, fotoğrafları çekecek şanslı arkadaş Yıldırım; herkes gözü kapıda bizi bekliyor. Odaya çıkartılıyorum. Hemşireler geliyor, yaptığım mükellef kahvaltının bana nelere mal olacağını bulmaya çalışıyorlar. Anestezist geliyor, zaten bildiğim bilgileri veriyor, şelale hafiflemiş ama devam...Yeşil önlük, günlüğe yazma, Tansuğ Ailesi geliyor, fotoğraflar çekiliyor, çevremde bir heyecan ve telaş, ben ise makyaj yapsa mıydım derdindeyim :) Fotoğraf çekilecek ya, bir de fotoshop olmasın, doğal olsun!
Ve ameliyat yatağı gelip, beni alıyor. Epidural yapılıyor. Uyuşmam 10 dakika. Anestezist Dr. Melih çok şeker. Emrah yeşil önlüğüne bürünmüş gözüküyor, sonda, doktorum geliyor, kollarım 2 yana bağlanıyor ve...

Hiç yorum yok:

Lilypie Third Birthday tickers