Her geçen yıllarla beraber alışkanlıklarımız yok oluyor. Çocukluğumdaki bayramlar mesela. En güzel kıyafetlerimizi giyer, büyüklerimizi sırayla ziyaret etmeye başlardık ve akşamın nasıl olduğunu anlamadan eve yorgun argın, ceplerimizde paralarla döner; akıllarımız ne alacağımıza dair planlarla uyuyakalırdık.
Zamanla haftasonuyla birleşip, olmayan işgücünü de alıp 9 günlük tatilleri bekler olduk. Önce yurtdışı seyahatları çok popülerdi, sonra GAP, Ürgüp, Pamukkale'ye gidiyorum demek moda oldu. Son yıllarda ise çeşitli bahanelerle, daha çok maddi, evde oturmalar, nerede bizim o eski bayramlar demekle geçiyor...
Benim bahanem ise bu sene yüzde yüz sağlam: Yüzde yüz hamileyim. 28. haftama rastlayan bu Ramazan Bayramında ailem Bodruma gitmeyi tercih edenlerden. Merak etmeyin onların da çok geçerli mazeretleri var! Bu yüzden, yapılan evlilliklerle kalabalıklaşmış aile yemeğimiz, bayram arifesi akşamı yapıldı.
Benim derdim, her zamanki gibi özel günlerde ve bayramlarda olduğu gibi çok özenli, şık giyinmekti. Ama hamilelikte, ya paraya kıyıp bu kısa dönem için elbiseler almak ya da olanla idare etmek veya bedenleri uyan ve daha önce parasını kıymış iyi arkadaşlar bulmak çok önem kazanıyor. Ben yaz dönemi için para harcayıp sonradan olanla idare edenler kategorisine giriyorum.
Dubaideki favori outletim Dragon Markettan bayağı kilolu bir bayana aldığım bir hediye olan ve vermekten vazgeçtiğim bir elbiseyi, bayram kıyafetim olarak seçtim. Giydiğimde çok eğlendim, aldığım tebriklerden de çok eğlendim çünkü küçük çapta bir Bülent Ersoy benzeri olmuştum. Ama güzel bir hamile olduğuma dair gelen iltifatlardan da, daha bir edalı dolaşıp, genelde yatıp, durdum.
Annemin her zamanki gibi muhteşem yemekleriyle çok keyifli bir akşam geçti ve herkes evine döndü. Eskilere nazaran çok daha erken bir saatte.
Bugün ise bayramin 1. günü olmasına ragmen, 1430 civarına kadar üzerimden çıkmayan sabahlığımla dolaşıp durdum evin içinde. Nihayet 1500 sularında yıkanıp, kendime geldim. Sabah saatlerinde gelen çevrenin çocuklarına çikolata, şeker ile geri gönderdikten sonra akşamüstü gelenlere kapıyı açma nezaketinde bile bulunamadım. Ama sebebim vardı: hamileyim...
Zamanla haftasonuyla birleşip, olmayan işgücünü de alıp 9 günlük tatilleri bekler olduk. Önce yurtdışı seyahatları çok popülerdi, sonra GAP, Ürgüp, Pamukkale'ye gidiyorum demek moda oldu. Son yıllarda ise çeşitli bahanelerle, daha çok maddi, evde oturmalar, nerede bizim o eski bayramlar demekle geçiyor...
Benim bahanem ise bu sene yüzde yüz sağlam: Yüzde yüz hamileyim. 28. haftama rastlayan bu Ramazan Bayramında ailem Bodruma gitmeyi tercih edenlerden. Merak etmeyin onların da çok geçerli mazeretleri var! Bu yüzden, yapılan evlilliklerle kalabalıklaşmış aile yemeğimiz, bayram arifesi akşamı yapıldı.
Benim derdim, her zamanki gibi özel günlerde ve bayramlarda olduğu gibi çok özenli, şık giyinmekti. Ama hamilelikte, ya paraya kıyıp bu kısa dönem için elbiseler almak ya da olanla idare etmek veya bedenleri uyan ve daha önce parasını kıymış iyi arkadaşlar bulmak çok önem kazanıyor. Ben yaz dönemi için para harcayıp sonradan olanla idare edenler kategorisine giriyorum.
Dubaideki favori outletim Dragon Markettan bayağı kilolu bir bayana aldığım bir hediye olan ve vermekten vazgeçtiğim bir elbiseyi, bayram kıyafetim olarak seçtim. Giydiğimde çok eğlendim, aldığım tebriklerden de çok eğlendim çünkü küçük çapta bir Bülent Ersoy benzeri olmuştum. Ama güzel bir hamile olduğuma dair gelen iltifatlardan da, daha bir edalı dolaşıp, genelde yatıp, durdum.
Annemin her zamanki gibi muhteşem yemekleriyle çok keyifli bir akşam geçti ve herkes evine döndü. Eskilere nazaran çok daha erken bir saatte.
Bugün ise bayramin 1. günü olmasına ragmen, 1430 civarına kadar üzerimden çıkmayan sabahlığımla dolaşıp durdum evin içinde. Nihayet 1500 sularında yıkanıp, kendime geldim. Sabah saatlerinde gelen çevrenin çocuklarına çikolata, şeker ile geri gönderdikten sonra akşamüstü gelenlere kapıyı açma nezaketinde bile bulunamadım. Ama sebebim vardı: hamileyim...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder